Είναι ρυθμού Βασιλικής μεγάλων διαστάσεων (μήκος 30μ και πλάτος 10μ περίπου) και, όπως λέγεται, κτίστηκε τμηματικά πριν από 700 χρόνια. Το εσωτερικό του Ναού είναι ολόκληρο σκεπασμένο με τοιχογραφίες Βυζαντινής Τεχνοτροπίας. Για το λόγο αυτό έχει κηρυχθεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Θαυμάσιες εικόνες αγίων και μορφές αγγέλων σπάνιας τεχνικής μαρτυρούν το ταλέντο του ζωγράφου της εποχής, του Αντώνιου εξ Αγράφων, που ήκμασε περί τα μέσα του 17ου αιώνα. Ο ζωγράφος προερχόταν από τη σχολή των Βραγγιανών Αγράφων, στην οποία διατηρούνταν η Βυζαντινή Παράδοση. Σύμφωνα με επιγραφή στο πέτρινο τέμπλο, ο Αντώνιος εξ Αγράφων παρέδωσε τις εικόνες το 1680. Ο ναός υπέστη σοβαρές ζημιές στους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953. Επισκευάστηκε με την φροντίδα και συνδρομή του ιθακήσιου εφοπλιστή κ. Πάνου Γράτσου. Οι τοιχογραφίες αναπαλαιώθηκαν και αποκαταστάθηκαν από το συντηρητή κ. Αναστάσιο Κουτσουρή. 

Οι τοιχογραφίες είναι διατεταγμένες σε πέντε παράλληλες ζώνες, στη βόρεια και στη νότια πλευρά του κυρίως ναού. Στη πρώτη ζώνη υπάρχουν απλά διακοσμητικές εικόνες. Η δεύτερη ζώνη, ξεκινώντας πάνω από το δάπεδο της εκκλησίας, δείχνει μια σειρά ολόσωμων Αγίων. Μέρος της ζώνης αυτής του δυτικού τοίχου απέναντι από την κύρια είσοδο, θυμίζει ως πρώτη εντύπωση τα μωσαϊκά του San Vitale της Ραβέννας και τις τοιχογραφίες των Μετεώρων. Το Μωσαϊκό της ένστολης Θεοδώρας στη Ραβέννα, αντιστοιχεί την Αγιογραφία του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης στη εκκλησίας της Ανωγής. Στην περίπτωση της Ανωγής, μεταξύ Κωνσταντίνου και Ελένης, ο Αγιογράφος παρεμβάλει ένα διπλό σταυρό, που σήμερα είναι ευρύτερα γνωστός ως ο σταυρός της Λορένης, έμβλημα του στρατηγού Ντε Γκολ στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην τρίτη ζώνη υπάρχουν άγιοι και όσιοι σε δακτύλιο, με διακόσμηση αγράμπελης. Στην τέταρτη ζώνη απεικονίζονται παραστάσεις από την ζωή της Παρθένου και των Μαρτύρων της εκκλησίας. Στην πέμπτη και τελευταία ζώνη, η οποία κόβεται στη μέση από την τοποθέτηση μεταλλικής ψευδοροφής το έτος 1910, ο αγιογράφος παραθέτει σκηνές από τη ζωή του Χριστού. Στο σύνολό τους οι τοιχογραφίες είναι ηπειρωτικής τεχνοτροπίας, με επιδράσεις από την κρητική σχολή και ίσως από τα περίφημα μωσαϊκά των Βυζαντινών ναών της Ραβέννας.